Kwadratowa Wieża Belem jest monumentem postawionym ku pamięci portugalskiej Ery Odkrywców. Wzniesiona w latach 1515-1520 w stylu Manuelińskim wieża jest klasycznym zabytkiem Portugalii, bardzo często traktowanym jako symbol kraju. Monument, odnoszący się do wspaniałej przeszłości militarnej i morskiej Portugalii, stoi w miejscu z którego wypływały Karawele, w przeszłości przemierzające ocean. Początkowo wieża sprawowała rolę strażnicy lizbońskiego portu i ułatwiała wpłynięcie do portu statkom powracającym z wypraw. W późniejszych latach Torre de Belem pełniło również rolę więzienia – był tutaj więziony m.in generał Józef Bem.
Architekt projektujący wieżę, Francisco de Arruda, połączył elementy stylu Gotyckiego i Mauryckiego, używając takie detale architektoniczne jak wyryte w kamieniu poskręcane liny. Herb Manuela I umieszczony jest powyżej loggii, a balkony zajmują trzy strony monumentu. Kamienny krzyż reprezentujący portugalskich krzyżowców znajduje się wzdłuż balustrady loggii.
Bogactwo fasady blednie wraz z przekroczeniem mostu zwodzonego i Renesansowego wejścia. Wewnątrz panuje gotycka surowość i dostępne jest niewiele eksponatów. Wśród nich znajduje się m.in tron z XVI w. o wspaniałym wykończeniu i wstawką panelową wykończoną w stylu gotyckim. Pokonanie kilku stopni prowadzących do obwarowania wieży wynagradza wspaniały widok na panoramę łodzi wzdłuż Tagus i na pastelowe, stare wille pobliskich wzgórz.
W bliskiej odległości od Wieży Belem można podziwiać jeszcze jeden monument upamiętniający pierwszego Portugalczyka, który samolotem bez przystanków pokonał trasę Lizbona-Rio de Janeiro.