Centrum Szklarskiej Poręby z najbardziej zwartą zabudową to Szklarska Poręba Górna. W tej części miasta stoi wiele starych, głównie dziewiętnastowiecznych willi i pensjonatów. Tu także znajduje się dolna stacja kolejki krzesełkowej na Szrenicę, czynnej także latem. Stąd zaczynają się szlaki turystyczne wiodące do Wąwozu Kamieńczyka z najwyższym w Sudetach wodospadem (27 m), a także długa ścieżka w stronę schroniska pod Łabskim Szczytem i dalej do pięknych polodowcowych Śnieżnych Kotłów. W pobliżu górnej stacji wyciągu można odwiedzić nieduże, prywatne Muzeum Mineralogiczne. Niedaleko, w stuletniej willi jest także Muzeum Husarz z różnorodnymi zbiorami starych mebli, broni, obrazów i porcelany. W tej samej dzielnicy przy ulicy Okrzei warto podejść do Karkonoskiego Centrum Edukacji Ekologicznej Karkonoskiego Parku Narodowego, gdzie można dowiedzieć się wiele o bogactwie przyrodniczym Karkonoszy.
Po przeciwnej stronie doliny, na zboczach Gór Izerskich, stoi między innymi kościół pw. Bożego Ciała, neogotycko- neoromański z końca XIX wieku. We wnętrzu oświetlonym kryształowymi żyrandolami jest kilka obrazów Vlastimila Hofmanna. Nieco dalej w górę ulica 11 Listopada prowadzi pod Dom Hauptmannów, z poświęconym im muzeum biograficznym. Gerhard i Carl Hauptmannowie byli znanymi pisarzami niemieckimi. Carl (1858- 1921) był między innymi tłumaczem na niemiecki „Chłopów” Władysława Reymonta. Jego brat Gerhard (1862- 1946) jest znany przede wszystkim jako autor dramatu „Tkacze” oraz laureat literackiej Nagrody Nobla z roku 1912. Od kościoła Bożego Ciała można niebieskim szlakiem przejść przez wzgórze Sowiniec obok grupy Sowich Skał do Szklarskiej Poręby Dolnej, gdzie warto odwiedzić Dom Vlastimila Hofmanna (1881-1970). Ten malarz symbolista był uczniem Jacka Malczewskiego, a w Szklarskiej Porębie zamieszkał na zaproszenie Jana Sztaudyngera, znanego aforysty. Dalej ten sam szlak prowadzi obok urwiska Złoty Widok z ładną panoramą Przełomu Kamiennej i Karkonoszy oraz do głazu zwanego Chybotek. Wielki kamień, oparty w dwóch miejscach, łatwo można rozkołysać. Nieco dalej w głównej części Szklarskiej Poręby Dolnej są jeszcze dwa zabytkowe kościoły: późnobarokowy, ewangelicki kościół pw. Niepokalanego Serca Najświętszej Maryi Panny z połowy XVIII wieku (wewnątrz obrazy Hofmanna) oraz cmentarny kościół pw. Matki Bożej Różańcowej z 1652 roku z późnorenesansowym ołtarzem i kolejnym obrazem Hofmanna. Wyżej, na grzbiecie ponad stacją kolejową Szklarska Poręba Dolna można jeszcze zobaczyć ładną grupę skalną Zbójeckich Skał.
W dolinie Kamiennej, wzdłuż szosy z Jeleniej Góry, na stromych zboczach widocznych jest wiele interesujących ostańców skalnych. Tu także zaczyna się około czterystumetrowy jar Szklarki, zakończony jej malowniczym, trzynastometrowym wodospadem. Bliżej centrum miasta można odwiedzić Muzeum Ziemi, w którym znajdują się przede wszystkim zbiory minerałów występujacych w Karkonoszach i Górach Izerskich oraz rekonstrukcje sztolni i płuczek do złota. Nieco dalej, tuż nad samą Kamienną, mieści się stara elektrownia, obecnie Muzeum Energetyki Jeleniogórskiej. Podążając wzdłuż szosy, powyżej centrum Szklarskiej Poręby Górnej można dojść pod efektowną skalną ścianę zwaną Krzywe Baszty, zaś naprzeciwko widać piękne ostańce Kruczych Skał (dostępne od ulicy Mickiewicza). Zaraz za Krzywymi Basztami na początku osiedla Huta stoją zabudowania nieczynnej huty szkła Julia. Istnieje jednak możliwość zapoznania się z tradycyjną technologią wyrobu szkła w prywatnej niewielkiej Leśnej Hucie przy ulicy Kołłątaja.
Jeszcze jedna efektowna grupa skalna wznosi się wysoko nad centrum Szklarskiej Poręby Górnej – to Białe Skały, do których dochodzi się czerwonym szlakiem od stacji kolejowej Szklarska Poręba Górna. Na najwyższą skałę można wspiąć się po drabince.