Wzdłuż autostrady A4 przez Śląsk – Kraśnik Dolny

(niem. Niederschönfeld)

Kraśnik Dolny to wieś w gminie Bolesławiec przez którą przepływa rzeka Bobrzyca która jest dopływem Bobru. We wsi znajduje się XIV wieczny kościół parafialny p.w.  Najświętszego Zbawiciela wzmiankowany już w 1376 roku. Kościół ten został gruntownie przebudowany w 1874 roku. We wsi znajdują się dwa cmentarze: katolicki przykościelny i ewangelicki, XIX wieczny z aleją lipową. Oprócz tego wartościowe budynki we wsi to młyn z zachowanymi obramieniami renesansowymi i pałac z XVII wieku.

Szczególnie warte zobaczenia:

Kamienny pałac pochodzi z drugiej połowy XVII wieku lecz został gruntownie przebudowany w XIX i XX wieku.  Budynek wzniesiono na rzucie litery „C”. W narożu znajduje się kwadratowa wieża z flankami. W części pomieszczeń znajdują się stropy fasetowe (skośnie ścięte) ze sztukaterią. W elewacji zewnętrznej znaleźć można dwie okrągłe płaskorzeźby (tonda). Pałac jest dość zaniedbany i obecnie pełni funkcje mieszkalne. Obok pałacu znajduje się folwark, który jest ciekawym zespołem XIX wiecznych budynków gospodarczych. W ich skład wchodzą: oficyna pałacowa, obora, spichlerz, stodoła, warsztaty i stróżówka. Całość również jest dość zaniedbana. Pomiędzy pałacem a folwarkiem położony jest 3,50 hektarowy park romantyczny z kilkoma pomnikami przyrody.

Chojnów

(niem. Haynau)

Miasto Chojnów leży nad rzeką Skorą na zachód od Legnicy. Jest drugim po Legnicy pod względem liczby ludności miastem powiatu legnickiego. Pierwsze zapiski historyczne dotyczące Chojnowa pochodzą z roku 1272.  Wspomniana wtedy jest jako osada na trakcie handlowym. W roku 1288 nazywane jest już miastem (civitas) w dokumentach księcia Legnicy Henryka V Grubego. Jednak dopiero w roku 1333 miasto uzyskało prawa miejskie. Cennym zabytkiem chojnowskim jest zamek piastowski zbudowany w drugiej połowie XIII wieku. Na przestrzeni lat był wielokrotnie przebudowywany. Obecnie mieści się w nim Muzeum Regionalne. Do innych wartościowych budowli zaliczyć można Kościół p.w. św. Piotra i Pawła, tzw. „Duży kościół”, zbudowany w XIV wieku, w odróżnieniu od „Kościoła Małego” p.w. Niepokalanego Poczęcia NMP zbudowanego w latach 1909-1911. W mieście wznosi się Baszta Tkaczy zbudowana około 1400 roku, niegdyś część umocnień miejskich. 

Szczególnie warte zobaczenia:

Usytuowany we wschodniej stronie Rynku ogromny, ceglany kościół św. Piotra i Pawła jest jednym z typowych gotyckich kościołów dolnośląskich. Historia dzisiejszego kościoła zaczęła się pod koniec XIII wieku. Budowa kościoła była kontynuowana do XV wieku. Całość nakryto typowym dla Dolnego Śląska sklepieniem gwiaździstym. Na wystrój ówczesnej świątyni składało się 8 ołtarzy. W ciągu wieków kościół ulegał dalszej rozbudowie. W XVI wieku dobudowano zakrystię oraz wykonano zwieńczenie attykowe wieży. W roku 1543 rodzina Bożywojów ufundowała kaplicę grobową, zwaną odtąd Kaplicą Bożywojów.
W wyniku wzrostu wpływów reformacji na Dolnym Śląsku w roku 1535 kościół został przejęty przez protestantów. W okresie kontrreformacji (1653) zwrócono go katolikom, a w 1707 roku świątynię ponownie przejęli protestanci. W czasie wojen napoleońskich kościół służył przejściowo jako szpital. Gruntownej renowacji został poddany w latach 1910-1911, a ponownie po ostatniej wojnie w latach 1962-1963. Jest to budowla bazylikowa (nawa główna znacznie wyższa – posiada okna nad dachami naw bocznych), trzynawowa, sześcioprzęsłowa, prezbiterium zamknięte wielobocznie. Nawy przykryte sklepieniem gwiaździstym. Masywna wieża z renesansową attyką przystawiona jest do fasady zachodniej zwieńczonej późnogotyckim schodkowym szczytem.
Wiele cennych zabytków zachowało się do dzisiejszego dnia we wnętrzu bazyliki. Najstarszym jest tryptyk z ok. 1500 roku. Poza tym: nagrobek Wolfa Bożywoja z 1551 roku, epitafium przedstawiające “Zmartwychwstanie” umieszczone na ścianie północnej kościoła, wczesnobarokowa chrzcielnica z 1660 roku oraz ambona z 1661 roku. Z tego okresu pochodzi też ołtarz główny, ozdobiony obrazem, na którym uwidoczniono scenę “Zmartwychwstania Pańskiego”. Z XVII wieku pochodzą obrazy przedstawiające “Ostatnią Wieczerzę” i “Biczowanie Chrystusa”. Figury św. Piotra i Pawła, obecnych patronów bazyliki, pochodzą z Brzeżan i są zabytkiem późnobarokowej rzeźby lwowskiej. Znajdują się one w nawie południowej, przy ołtarzu. Nad północnym wejściem wisi kuta krata z 1608 roku pochodząca z nagrobka księżnej Anny. Sarkofag księżnej umieszczono w krypcie kościoła zamurowanej w 1857 roku.

Warmątowice Sienkiewiczowskie

(niem. Eichholz)

Strona pałacu: http://palac-warmatowice.pl