Długa na ponad 4 kilometry, częściowo zamknięta dla ruchu samochodowego, znana w całej Europie ze słynnych pałaców i pięknych kamienic, w których zazwyczaj mieszczą się sklepy z ekskluzywnym asortymentem – ulica Piotrkowska.
Piotrkowską w Łodzi chodziłam wiele razy. Na zakupy, do pubów, klubów, restauracji, załatwić bankowe sprawy… Czasami spacerowałam bez celu. Podobnie jak na zakopiańskich Krupówkach – nigdy nie zrobiłam na Piotrkowskiej żadnego zdjęcia. Zarówno w dzień jak i w nocy – o każdej porze, szczególnie w weekendy – zawsze są tam bowiem ludzie. Tłumy czekające na jakieś wydarzenie, przechodnie lub spacerowicze. Nie brakuje także tych zagranicznych. Zwana niekiedy „kręgosłupem miasta” ulica Piotrkowska, to centrum towarzyskie i kulturowe Łodzi. W sezonie letnim niemalże zastawiona zostaje ona licznymi ogródkami gastronomicznymi, w których można nie tylko smacznie zjeść, ale także odpocząć i zrelaksować się w pięknej scenerii oraz przy lubianej, zróżnicowanej ze względu na rodzaj lokalu muzyce.
Warto poświęcić przynajmniej kilka godzin, by móc w spokoju i bez pośpiechu poznać atrakcje, które kryje w sobie Piotrkowska. Możliwości zwiedzania są różne – w zależności od preferencji i czasem grubości turystycznych portfeli. Można pieszo spacerować od punktu do punktu lub skorzystać z usług rikszarzy, a także – i to sposób najbardziej komercyjny – przejechać się po Piotrkowskiej specjalnym „Trambusem”, słuchając przy tym historii najdłuższego „deptaka” w Europie. Wybierając się do tego miasta nie będziemy mieli problemów ze znalezieniem noclegu, ofert jest wiele, a przez to noclegi w Łodzi pozostaną na długo w naszej pamięci.
Zwiedzając indywidualnie szczególną uwagę należy zwrócić na ciekawe pomniki i kamienice. Piotrkowska 11, to kamienica Karola Scheiblera, dalej pod numerem 29 – Dom Bankowy Wilhelma Landaua, 32 – pomnik Trzech Fabrykantów, 72 – dawna fabryka Ludwika Meyera (obecnie hotel „Grand”), 77 – pałac bankiera Maksymiliana Goldfedera (aktualnie Akademicki Ośrodek Kultury i piękna w swym wnętrzu restauracja „Klub Spadkobierców”), tuż obok pomnik przedstawiający Fortepian A. Rubinsteina, 86 – kamienica ozdobiona pomnikiem Jana Gutenberga. Dalej ulica Piotrkowska 104, czyli pałac Juliusza Heinzla, w którym obecnie mieści się Urząd Miasta Łodzi oraz siedziba władz województwa. Zaraz obok dostrzeżemy „Ławeczkę Tuwima”, na której przysiadł sobie pisarz. Można na moment dosiąść się do niego i koniecznie – na szczęście – potrzeć jego nos. Piotrkowska 137/139, to wenecka mozaika, zdobiąca fasadę pałacu Ernesta Kindermanna. 152 – największe ścienne grafitti w Polsce, 262 – willa łódzkiego przemysłowca Roberta Schweikerta, w której obecnie mieści się Instytut Europejski. Kończąc spacer po Piotrkowskiej, dochodzimy do numeru 283, w którym znajduje się neoromański kościół ewangelicko – augsburski p.w. św. Mateusza. Dzięki wspaniałej akustyce, posłuchać możemy tam koncertu lub wziąć udział w festiwalu muzyki sakralnej.
Mając w głowie tekst Jana Sztaudyngera „To największą Łodzi troską aby Łódź całą – zmieścić na Piotrkowską”, odchodząc od stereotypowego spojrzenia na Łódź jako miasto fabryk, zachęcam wszystkich do odwiedzenia jej oraz dostrzeżenia i ocenienia wielu jej niepowtarzalnych walorów.
Anna Kędzierska
Zarezerwuj nocleg z wyprzedzeniem – noclegi w Łodzi.