Manuel I zwany Szczęśliwym był władcą nieszczędzącym wydatków na spełnienie swoich najdroższych zachcianek. Wynikiem jednego z wielu rozrzutnych nastrojów króla był rozkaz rozpoczęcia budowy klasztoru w podziękowaniu Marii Dziewicy za udaną podróż Vasco da Gamy do Indii. Klasztor wybudowany w powstałym z imienia króla stylu Manuelińskim, łączy styl Gotycki z Mauretańskim i wykończeniami z nadchodzącego wkrótce Renesansu. W miejscu położenia klasztoru znajdowała się wcześniej zbudowana przez Henryka Nawigatora kaplica Św. Marii. Obecnie w jej miejscu znajduje się Gotycka i Renesansowa “Igreja de Santa Maria” oznaczona statuą Księcia Henryka Nawigatora.
Klasztor i Kościół położone są w łatwym do dotarcia miejscu, w pobliżu głównych węzłów komunikacyjnych Lizbony. Wejście do kościoła jest bezpłatne, natomiast dostęp do krużganka jest dodatkowo płatny. Obiekt stanowi pozycję obowiązkową do zobaczenia dla miłośników zabytków spędzających wczasy w Portugalii.
Kościół słynie z bogato zdobionych wnętrz, płaskorzeźb przedstawiających sceny z życia Św. Jeroma i sieciowych sklepień ponad nawami.
Zachodnie wejście wiedzie do krużganku który reprezentuje szczyt stylu Manuelińskiego. Kościół zamykają trzy nawy na cienkich filarach i wyjątkowe “drzewo palmowe” w zachrystii.
Kościół ukończony w 1502 roku został częściowo sfinansowany z zysków handlu przyprawami, który został zapoczątkowany po odkryciu drogi do Indii. W 1755 roku trzęsienie ziemi naruszyło konstrukcję kościoła, który wkrótce po tym zdarzeniu odrestaurowano.
Według niektórych podań w klasztorze zostało pochowanych wiele słynnych postać m.in Vasco da Gama i Luiz Vaz de Camoes, poeta, który zainspirował króla Sebastiao do rozpoczęcia nieudanej krucjaty przeciwko Muzułmanom w Maroku.