górach<\/a> niż bolące nogi, które uniemożliwiają dalszą wędrówkę.<\/font><\/font><\/p>\nLawiny
<\/b><\/i><\/font><\/font>Każdy wie, czym może skończyć się zasypanie przez lawinę. Jednak nie jest człowiek zupełnie bez szans. Nie powinien jednak czekać tylko na pomoc, ale starać się uratować się samemu. Co radzą specjaliści?<\/font><\/font><\/p>\n• Zdejmij plecak i narty
<\/font><\/font>• Staraj się przebijać ku bocznej powierzchni lawiny
<\/font><\/font>• Jeśli jest możliwe wykonywanie ruchów jak przy pływaniu, najlepszy jest styl grzbietowy na dwa tempa, z plecami zwróconymi w kierunku naporu lawiny i podniesioną głową
<\/font><\/font>• Trzymaj usta zamknięte. W lawinie z puszystego śniegu osłoń usta i nos odzieżą, aby uformować przestrzeń powietrzną
<\/font><\/font>• Oszczędzaj swe siły na czas, gdy lawina straci swój impet i zatrzyma się
<\/font><\/font>• Musisz starać się przedostać do jakiejś przestrzeni z powietrzem w pobliżu powierzchni, w przeciwnym razie twoje szanse przeżycia są minimalne
<\/font><\/font>• Spróbuj przekopywać się powoli na powierzchnię
<\/font><\/font>• Nie wpadaj w panikę!<\/font><\/font><\/p>\nMgła
<\/b><\/i><\/font><\/font>Nie dość, że przysłania nam widok, to jeszcze stwarza zagrożenie zbłądzenia bądź, co gorsze śmiertelnego upadku z grani. Zimą mgła potrafi tak się “zlać” z pokrywą śnieżną, że nie pozwala to nam dostrzec charakterystycznej rzeźby terenu. Fale dźwiękowe nie rozchodzą się równomiernie, co może spowodować złe oceny odległości w grupie z “maruderami”. W miejscach eksponowanych lepiej trzymać się szlaku, a najlepiej cofnąć się po własnych śladach. Jeśli zgubisz się to wróć do ostatniego oznaczenia szlaku lub punktu charakterystycznego. Trzymaj się na odległość wzrokową z resztą grupy. Pod żadnym pozorem nie wolno się rozłączać!!!!!!<\/font><\/font><\/p>\nSłońce
<\/b><\/i><\/font><\/font>Potrafi także dokuczyć zimą. Stosuj kremy z filtrami UV oraz okulary przeciwsłoneczne. Promienie słoneczne topiąc śnieg, powodują oberwanie się nawisów śnieżnych i wyzwolenie lawin. W miejscach, do których nie zawsze dociera słońce powstają płaty śniegu, które zalegają czasem do późnego lata.<\/font><\/font><\/p>\nBurze
<\/b><\/i><\/font><\/font>Wyładowania atmosferyczne są kolejną z przyczyn wypadków śmiertelnych w górach. Aby uniknąć niebezpieczeństwa w czasie burzy wystarczy: zejść ze szczytu czy grani, nie stawać pod pojedynczym drzewem ani na otwartej przestrzeni, ukryć się w suchym miejscu. Najlepiej usiądź, na przykład na plecaku w pozycji z podkurczonymi nogami – to może uchronić cię przed skutkami porażenia przez napięcie krokowe. Nigdy nie chowaj się do mokrych żlebów i okapów skalnych, a także nie opieraj się o skałę. <\/font><\/font><\/p>\nW razie zbłądzenia
<\/b><\/i><\/font><\/font>W przypadku zagubienia szlaku <\/font><\/font>turystycznego<\/font><\/font> przy dobrej pogodnie należy: ustalić kierunek skąd przyszliśmy, ustalić kierunek w którym winien prowadzić szlak, ustalić na jakiej formacji górskiej się znajdujemy i którędy w tym rejonie winien przebiegać szlak turystyczny. Należy wtedy ustalić w jakim kierunku należy się udać celem odnalezienie zagubionego szlaku. W tym celu winny udać się 2-3 osoby a reszta grupy oczekuje na miejscu. Niedopuszczalne jest rozejście się całej grupy w celu poszukiwania szlaku. <\/font><\/font><\/p>\nNależy pamiętać, że w okresie zimowym pokrywa śniegu może całkowicie zmienić obraz terenu, a śnieg uniemożliwia odszukanie znaków turystycznych gdyż gałęzie drzew obciążone śniegiem mogą zwisając zasłaniać te znaki, również nawiany śnieg może powodować, że na szlaku będą znajdować się pod śniegiem. <\/font><\/font><\/p>\nRównież “szadź” występująca w porze jesiennej i zimowej może czynić znaki turystyczne niewidocznymi. <\/font><\/font><\/p>\nDlatego sprawdzaj pogodę przed każdym wyjściem w góry!!! <\/b><\/i><\/font><\/font><\/p>\nPAMIĘTAJ!!!<\/b><\/u><\/font><\/font><\/p>\nZostaw informację w miejscu pobytu (księga wyjść w schroniskach): trasę wycieczki, przewidywaną godzinę powrotu, numer telefonu komórkowego. Jeżeli zmienisz plany zawiadom o tym gospodarzy i pogotowie górskie. <\/font><\/font><\/p>\nSprawdź prognozę pogody, pytaj innych turystów na szlaku jak wygląda on dalej. Dodatkowo do przyzwoitości należałoby zabierać wszelkie śmieci ze sobą na dół, nawet te, które nie należą do Ciebie. Nigdy nie wędruj samotnie. Dbaj o własną kondycję fizyczną. <\/font><\/font><\/p>\nSPOSOBY WZYWANIA POMOCY<\/b><\/font><\/font><\/p>\nZabierz telefon komórkowy i wpisz do niego nr telefonu GOPR i TOPR <\/font><\/font><\/p>\nZapamiętaj TELEFONY ALARMOWE obowiązujące w górach polskich:<\/font><\/font><\/p>\n• telefon stacjonarny 985
<\/font><\/font>• telefon komórkowy 601 100 300 112 stacjonarny 985. <\/font><\/font><\/p>\nradiotelefon kanał 9 – 6 sygnałów dźwiękowych bądź świetlnych (krzyk, gwizdek, latarka, lusterko) na minutę, co dziesięć sekund, a następnie minuta przerwy. Odpowiedzią są 3 sygnały na minutę. <\/font><\/font><\/p>\nGdy sam usłyszysz taki sygnał, pamiętaj, że ktoś znajduje się w niebezpieczeństwie, liczy na twoją pomoc. Jeżeli masz możliwość – zawiadom GOPR. Od ciebie zależy szybkość i powodzenie akcji ratowniczej. <\/font><\/font><\/p>\nPróbując komuś pomóc zadbaj o własne bezpieczeństwo- jeden poszkodowany wystarczy. Wzywając pomoc przez telefon podaj informację: gdzie zdarzył się wypadek (miejsce, czas przejścia od np. schroniska, szczytu), co się stało (upadek, poślizgnięcie się), orientacyjny stan poszkodowanego, przedstaw się. Pamiętaj, nigdy się pierwszy nie rozłączaj!!! <\/font><\/font><\/p>\nUwaga!
<\/b><\/i><\/font><\/font>Jeśli potrafisz – udziel pierwszej pomocy przedmedycznej i utrzymuj podstawowe funkcje życiowe poszkodowanego.<\/b><\/i><\/font><\/font><\/p>\nPrzeczytaj również uwagi na stronach GOPR i TOPR.<\/b><\/i><\/font><\/font><\/p>\nDo plecaka koniecznie włóż:<\/b><\/font><\/font><\/p>\n1) Latarkę plus zapasowe baterie.
<\/font><\/font>2) Okulary przeciwsłoneczne ze “skórkami” po bokach
<\/font><\/font>3) Rękawiczki skórzane w przypadku chodzenia po skałach i sztucznych ułatwieniach, poza latem rękawiczki windstoper.
<\/font><\/font>4) Apteczkę z kompletnym wyposażeniem. Pamiętaj o folii!
<\/font><\/font>5) Scyzoryk długie ostrze, otwieracz do butelek – śrubokręt, otwieracz do puszek, i oczywiście korkociąg.
<\/font><\/font>6) Z reguły w górach wyłączony telefon komórkowy z wpisanym do pamięci numerem GOPR\/TOPR 0-601-100-300 i naładowaną baterią
<\/font><\/font>7) Poza latem termos ze stali nierdzewnej
<\/font><\/font>8)Ochraniacze na buty (szczególnie w zimie).
<\/font><\/font>9) Kije teleskopowe.
<\/font><\/font>10)Kompas.
<\/font><\/font>11) Zawsze mapę z danego rejonu górskiego.
<\/font><\/font>12) Alu–matę.
<\/font><\/font>13) Nici, nożyczki
<\/font><\/font>14)Zapałki
<\/font><\/font>15)Ciepłe rzeczy na zmianę<\/font><\/font><\/p>\nPRZESTRZEGAJ PONIŻSZYCH ZASAD <\/font><\/font>GÓRSKIEJ TURYSTYKI<\/font><\/font>:<\/font><\/font><\/p>\n•przed wyjazdem w góry sprawdź swój stan zdrowia, zadbaj o kondycję,
<\/font><\/font>•nie wychodź w góry w dniu przyjazdu, a na pierwszą wędrówkę zaplanuj łatwą trasę, wychodź w góry rano,
<\/font><\/font>•Przed wyruszeniem w trasę zostaw wiadomość w miejscu zamieszkania o wyborze trasy i przybliżonym <\/font><\/font>czasie powrotu.
<\/font><\/font>•nie wyruszaj w góry samotnie,
<\/font><\/font>•bądź przygotowany na deszcz, gwałtowne oziębienie (śnieg lub wichurę), zabierz odpowiednie ubranie,
<\/font><\/font>•miej ze sobą niezbędny sprzęt: latarkę, zapałki, mapę, kompas (GPS). Zimą dodaj do tego zapasową czapkę i rękawiczki, termos i kaloryczny posiłek,
<\/font><\/font>•przed wyjazdem na narty oprócz kondycji zadbaj o sprawny sprzęt,
<\/font><\/font>•nie podejmuj wycieczki po wielkich opadach śniegu, przy nagłym ociepleniu i w mgle.<\/font><\/font><\/p>\nZwracaj uwagę na informację i ostrzeżenia o grożącym niebezpieczeństwie lawin. Zapoznaj się również z najnowszym komunikatem meteorologicznym i śledź stan pogody na<\/font><\/font><\/p>\n•trasie. W przypadku pogorszenia się pogody wróć z trasy.
<\/font><\/font>•Jeśli masz możliwość, przed wyjściem na wycieczkę, zasięgnij opinii ratownika o stanie szlaku, prognozie pogody – z jej kaprysami musisz się liczyć.
<\/font><\/font>•W alpinizmie funkcjonuje kilka skal oceniających trudność drogi wspinaczkowej. Dla oceny trudności szlaków turystycznych nie opracowano jak dotąd w miarę obiektywnej skali trudności. Stopnie trudności to:<\/font><\/font><\/p>\nI. bez trudności (na żadnym odcinku szlaku nie trzeba używać rąk, nie ma ekspozycji), np. Iwaniacka Przełęcz;
<\/font><\/font>II. trudności niewielkie (na krótkich odcinkach zachodzi potrzeba użycia rąk, możliwe występowanie łańcuchów i innych ubezpieczeń; ekspozycja niewielka), np. Giewont;
<\/font><\/font>III. trudności umiarkowane (konieczność wspinaczki na dłuższych odcinkach szlaku, wąskie odcinki, średnia ekspozycja na dłuższych odcinkach), np. Świnica;
<\/font><\/font>IV. trudności znaczne (dużo eksponowanych odcinków z ubezpieczeniami, sporo wspinaczki, łatwość pobłądzenia), np. Orla Perć, Rysy. <\/font><\/font><\/p>\nNależy pamiętać, że przy zmianie warunków atmosferycznych (deszcz, mgła, śnieg, lód i silny wiatr) trudności mogą zmienić się radykalnie. Zimą przejście wielu szlaków wymaga sprzętu wspinaczkowego i sporych umiejętności (np. Rysy, Orla Perć), nawet szlak bez trudności przy głębokim kopnym śniegu może być niebezpieczny (zagrożenie lawinowe), bardzo męczący, a jego przejście zajmuje sporo czasu.<\/font><\/font><\/p>\n