Dlaczego akurat sylwester w Zakopanem? Dziwił się znajomy, którego miałam okazję spotkać w ubiegłą sobotę w centrum handlowym. To już nie ma innych pięknych miejscowości w górach? Oczywiście, że są – opowiadam szybko i dodaję, że ja po prostu jestem zakochana w tym mieście i z utęsknieniem czekam na zimę, aby chociaż na tydzień wyjechać właśnie do Zakopanego. Po to by móc cieszyć się spacerami po „moich” utartych białych ścieżkach…
Czas sylwestrowy to dla mnie najlepszy czas na krótki urlop. W pracy można pozwolić sobie na odrobinę swobody by razem z koleżankami i kolegami dzielić się własnymi pomysłami na zabawę, makijaż, czy strój na ten wyjątkowy wieczór. Wypełniam wniosek na urlop i jadę w góry, by tam witać nowy rok.
Święta Bożego Narodzenia to dla mnie magiczny czas, czas, który spędzam w domu rodzinnym razem z najbliższymi i jakoś nie wyobrażam sobie, by na te dni udać się w podróż nawet do ukochanego Zakopanego. Co innego wyjazd na sylwestra, tu już nie mam oporów, jadę w góry by dobrze się bawić, dobrze wypocząć i nabrać sił na resztę zimy.
Dlaczego właśnie Zakopane? Co tak bardzo przyciąga mnie do tego miasta? Najłatwiej odpowiedzieć, że podoba mi się w Zakopanem wszystko, ale nie jest to do końca prawda. Wszyscy wiedzą, że nawet fantastycznie przygotowane miejscowości do obsługi ruchu turystycznego mają swoje słabe strony, tak też jest w przypadku Zakopanego, ale o tym później.
W tej zimowej stolicy Polski uwielbiam widok gór, który mam praktycznie w zasięgu ręki. Gdzie nie spojrzeć, tam rysują się przede mną majestatyczne zdobyte szczyty, skłaniające do refleksji, do zadumy nad tym co tu i teraz i nad tym co jeszcze przede mną. Spacerując szlakami czuję, że naprawdę odpoczywam, czuję, że uwalniam myśli – oczyszczam je z natłoku codziennych bzdur. Uwielbiam ten stan.
Jestem miłośniczką architektury regionalnej nie tylko tej zakopiańskiej, ale każdej innej charakterystycznej dla miejsca i ludzi w nim żyjących. Uwielbiam przyglądać się budynkom i misternym wykończeniom dachów, czy okiennic. Zakopane pod tym względem przoduje, to tu znajduje się największa ilość chałup drewnianych, kościołów i rzeźb – niepowtarzalnego rękodzieła. Wystarczy, że wyjdę na spacer na pierwszą lepszą uliczkę Zakopanego by napotkać mistrzowsko wykonane w moim przekonaniu domy góralskie. Zatrzymuje się i podziwiam, czasami fotografuję oryginalne elementy fasady budynków. Zatrzymuje się także przy straganach z drewnianymi upominkami, przyciąga mnie jak magnes zapach świeżego drewna, któremu nadano formę użytkową bądź ozdobną.
Czasami wybieram ofertę noclegu w pensjonacie, w którym organizowany jest bal sylwestrowy, by móc w pełni uczestniczyć w zabawie praktycznie nie wychodząc z budynku. Innym razem wybieram nocleg w Zakopanem w małym zacisznym gospodarstwie, gdzie gazda oferuje jedynie uroczystą kolację i przejażdżkę kuligiem z pochodniami o północy. Potem z prawdziwą przyjemnością wypijam łyk grzańca i wskakuję pod pierzynę. To mi wystarcza, to mnie cieszy.
5 dni w Zakopanem to jednocześnie mało i dużo, za mało by nacieszyć się do woli pięknem miasta i dużo – wystarczająco dużo, aby podładować akumulatory z wewnętrzną energią. Wyjeżdżając zachowuję nadzieję na kolejny raz w Zakopanem, mimo jego wad w okresie sylwestrowym, czy świątecznym. Te minusy to przede wszystkim tłok, tłok na szlakach, w restauracjach, na ulicach. To także problem ze znalezieniem odpowiedniego noclegu, dlatego rezerwację warto zrobić nawet dwa miesiące wcześniej. Minusem są także ceny – zawsze za wysokie praktycznie za wszystko, za wyżywienie, za pamiątki, za bilety wstępu i za kwatery.
Mimo tego wszystkiego mam ewidentną słabość do tego miasta, dlatego z ogromną radością wracam każdego roku do Zakopanego, szczególnie chętnie spędzając tu właśnie nowy rok.